Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Το σπήλαιο πηγών Αγγίτη- Στην έρημο Ατακάμα της βόρειας Χιλής -Το χωριό Geamana


Το σπήλαιο πηγών Αγγίτη είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια σπήλαια του κόσμου (με μήκος 21 χιλιόμετρα) και βρίσκεται κοντά στην Προσοτσάνη του νομού Δράμας. 
Η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο γεγονός ότι στο δάπεδό του κυλάει ο ποταμός Αγγίτης. Ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει τεράστιους σταλακτίτες. Το σπήλαιο είναι επισκέψιμο σε μήκος 500 μέτρων ενώ συνολικά εκτείνεται σε μήκος άνω των 21 χιλιομέτρων. 
Ένα πολύ μικρό κομμάτι του σπηλαίου στην έξοδο του ποταμού ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Στην περιοχή έχουν βρεθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα καθώς και ένας χαυλιόδοντας από μαμούθ, που φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο Δράμας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr







 Στην έρημο Ατακάμα της βόρειας Χιλής, φαίνεται ότι τίποτα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβιώσει. Είναι ένα από τα πιο ξηρά μέρη του κόσμου, και ορισμένα σημεία της δεν έχουν νιώσει σταγόνα βροχής τα τελευταία 50 χρόνια.
Ωστόσο η Ατακάμα δεν στερείται εντελώς ζωής. Μικροοργανισμοί που ονομάζονται ενδολιθικοί έχουν βρει έναν τρόπο για να επιβιώσουν, ζώντας μέσα στους πόρους των πετρωμάτων, όπου υπάρχει αρκετό νερό γι' αυτούς.
Οπως εξηγεί η Τζόσελιν Ντι Ρουτζιέρο, μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, μιλώντας στο BBC, αυτοί οι μικροοργανισμοί επιβιώνουν έτσι εδώ και σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, έχοντας προσαρμοστεί στις πιο ακραίες συνθήκες της φύσης.
Η έρημος Ατακάμα ωστόσο, λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας της, αποτελεί τον ιδανικό χώρο εξάσκησης για επανδρωμένες αποστολές στον Αρη και το φεγγάρι.
Το 2008, το Phoenix Mars Lander εντόπισε υπερχλωρικά στην επιφάνεια του Αρη και άλλες ουσίες που εμφανίζονται επίσης και στην έρημο Ατακάμα. Επίσης, η Valle de la Luna (Κοιλάδα της Σελήνης), είναι ένα ακόμη σημείο της Ατακάμα που βρίσκεται 13 χιλιόμετρα στα δυτικά της πόλης Σαν Πέδρο και έχει ακριβώς τις ίδιες μορφολογικές ιδιότητες με την επιφάνεια της Σελήνης.







Το χωριό Geamana βρίσκεται κοντά στα ορυχεία χαλκού Rosia Poieni στην οροσειρά Apuseni, στο νομό Alba της Ρουμανίας και μάλλον το μέταλλο αυτό αποτέλεσε την κατάρα των κατοίκων.
 Η δοκιμασία τους ξεκίνησε το 1977 όταν ο κομμουνιστή δικτάτορας της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου αποφάσισε να αξιοποιήσει το τεράστιο κοίτασμα χαλκού που ανακαλύφθηκε υπόγεια. 
Η κυβέρνηση ανάγκασε τους κατοίκους του χωριού Geamana να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τη ζωή τους εκεί προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τα τοξικά απόβλητα του Roşia Poieni σε μια τάφρο που δημιουργήθηκε εκεί. 
Περίπου 400 οικογένειες άφησαν το χωριό τους, που μετατράπηκε σε μια τεράστια τεχνητή λίμνη τοξικών αποβλήτων από το μεταλλείο, με το κυάνιο και άλλες δραστικές ουσίες να κυριαρχούν. 
Δεδομένου ότι η λίμνη μεγάλωσε, «κατάπιε» σιγά-σιγά αυτό που ήταν κάποτε ένα όμορφο χωριό. Μόνο ο πύργος της εκκλησίας και μερικά σπίτια είναι αυτά που φαίνονται για να θυμίζουν ότι κάποτε εκεί ήταν τόπος με ζωή και ομορφιά